Może występować w pokarmach i wodzie pitnej, jednak wchłania się głównie w postaci par przez układ oddechowy. Benzen uszkadza układ nerwowy i szpik kostny, prowadzi do białaczki. Ostre zatrucia benzenem o dużych stężeniach (od 10000 do 65200 mg/m3 przez 5-10 min) prowadzą do śmierci, poprzedzonej objawami narkotycznymi, arytmią i zaburzeniem oddychania.

Niektóre rośliny, np. dracena (wonna i odwrócona), bluszcz pospolity czy chryzantema wielkokwiatowa mają zdolność oczyszczania powietrza z benzenu.

Organiczny jazdę samochodem, wybierajmy komuikację zbiorową lub rower tak często, jak to tylko możliwe.

Benzopireny to związki wprost odpowiedzialne za tworzenia raka płuc.

Benzopireny działają szczególnie toksycznie na organizmy wodne, mogą powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku.

Musimy zwracać uwagę na jakość paliwa, którym ogrzewamy domy i mieszkania. Nie możemy palić śmieci, a w niedozwolonych do tego miejsc – papierosów.

Dwutlenek siarki wchłaniamy do organizmu przez błonę śluzową nosa i górny odcinek dróg oddechowych. Gaz ten powoduje podrażnienie górnych dróg oddechowych i spojówek, kaszel, często również łzawienie oczu. Może się przyczynić do powstania astmy, skurczu i zapalenia oskrzeli. Wysokie stężenia dwutlenku siarki mogą wywołać ostre choroby górnych dróg oddechowych.

Dwutlenek siarki działa toksycznie na rośliny, niszczy chlorofil i prowadzi do szybszego starzenia się liści, co może prowadzić nawet do śmierci rośliny. W powietrzu tworzy kwas siarkawy, który jest główną przyczyną kwaśnych opadów. Kwaśne deszcze mają katastrofalne skutki dla środowiska, m.in. zakwaszają glebę czy powodują obumieranie drzew.

Możemy ograniczać emisję dwutlenku siarki, powinniśmy przede wszystkim zwrócić uwagę na to, jak ogrzewamy swoje domy lub mieszkania. Najlepiej jest przejść na ogrzewanie z sieci miejskiej lub gazowe, a gdy nie jest to możliwe – wymienić swój piec na bardziej nowoczesny. Dobrze jest używać paliw wysokiej jakości, ze sprawdzonego źródła, o jak najmniejszej zawartości siarki. Warto też zadbać o właściwe docieplenie domu, nie tylko ograniczymy emisję dwutlenku siarki, ale także będziemy zużywać mniej paliw i płacić niższe rachunki.

Ozon może powodować chwilowe zaburzenia oddechu i bóle głowy, zwłaszcza przy naszej większej aktywności fizycznej. Wysokie stężenia O₃ mogą powodować podrażnienia górnych dróg oddechowych, kaszel i napady duszności. Może doprowadzić do zapalenia płuc i zapalenia oskrzeli. Rzadziej powoduje łzawienie oczu, bóle klatki piersiowej i podrażnienie śluzówki.

Ozon działa negatywnie na rośliny. Wnika do ich wnętrza, gdzie doprowadza do spowolnienia wzrostu i zaburzeń metabolicznych. Ozon obniża odporność roślin, czyniąc je podatniejszymi na choroby i pasożyty. Według badań w bezwietrznej, upalnej pogodzie powoduje obniżenie wzrostu koniczyny o nawet 27%.

Walka ze złym ozonem polega na pozbyciu się z powietrza jego prekurosorów. Można ograniczyć emisję spalin – warto zrezygnować z dojazdu samochodem, gdy jest to niekonieczne. Zaleca się regularne wizyty w stacjach diagnostycznych, gdzie można sprawdzać emisję spalin, a przy zakupie nowego samochodu, dobrze jest wybrać ten, który spełnia normy emisji co najmniej Euro V.

Wykazano, że pyły przyczyniają się do wzrostu zachorowalności i zaostrzenie chorób układu oddechowego takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), astma, zakażenie układu oddechowego czy rak płuca. Małe cząsteczki pyłu (PM_2,5) przenikają do układu krwionośnego i dalej przenoszą się do całego organizmu. Zanieczyszczenia powietrza w postaci pyłu zawieszonego wpływają na wystąpienie lub pogorszenie przebiegu m. in. choroby wieńcowej, nadciśnienia tętniczego czy choroby niedokrwiennej serca.  Matki narażone na zanieczyszczenia pyłem PM_2,5 i WWA rodzą dzieci o niższej wadze urodzeniowej, które rozwijają się gorzej niż dzieci matek nienarażonych. Pył wpływa też na układ nerwowy, gdzie powoduje upośledzenie funkcji poznawczej, pamięci oraz inteligencji werbalnej i niewerbalnej.

Pył osadzony na liściach pochłania światło oraz zatyka aparaty szparkowe, utrudniając fotosyntezę. Dodatkowo pyły podwyższają pH gleby, zanieczyszczają wody powierzchniowe i podziemne.

Jeśli jest to możliwe, przejdźmy na ogrzewanie sieci miejskiej lub gazowe. Używajmy paliwa węglowego dobrej i sprawdzonej jakości i nie spalajmy śmieci i odpadów zielonych, ograniczajmy zużycie ciepła. Korzystajmy z komunikacji zbiorowej lub roweru tak często, jak tylko jest to możliwe.

Tlenki azotu wchłaniają się w 60% w drogach oddechowych, gdzie tworzą kwasy. W dolnych drogach oddechowych uszkadzają tkankę płucną. Przewlekłe narażenie na tlenki azotu powoduje zaburzenia czynnościowe układu oddechowego, a w konsekwencji pogorszenie wydolności oddechowej. Często występuje duszność wysiłkowa, rzadziej świsty i kaszel z ropną wydzieliną. Tlenki azotu mogą spowodować pogłębienie występujących chorób płuc, zwiększają podatność na choroby układu oddechowego i przyczyniają się do powstania przewlekłej obturacyjnej choroby płuc oraz astmy, działają drażniąco na oczy, zmniejszają zdolność krwi do przenoszenia tlenu. Mogą być przyczyną chorób nowotworowych.

Tlenki azotu są poważnym zagrożeniem dla organizmów żywych. U roślin niszczą ciałka zieleni, powodują opadanie liści, a nawet śmierć rośliny. Tlenki azotu w powietrzu tworzą kwas azotowy, który jest przyczyną kwaśnych opadów. Oprócz tego związki te przyczyniają się do powstania dziury ozonowej, a podtlenek azotu, który występuje w powietrzu w śladowych ilościach, jest jednym z gazów cieplarnianych.

Jeśli tylko jest to możliwe, korzystajmy z komunikacji zbiorowej lub roweru. Jeżeli posiadany samochód, regularnie odwiedzajmy stacje diagnostyczne w celu sprawdzenia poziomu emisji NOx swojego samochodu. Przy zakupie samochodu wybierzmy ten, który spełnia normy emisji co najmniej Euro V.

Tlenek węgla jest silną trucizną. Wiąże się z hemoglobiną, przez co nie może transportować tlenu, w wyniku czego dochodzi do niedotlenienia tkanek, a w konsekwencji nawet do śmierci. Objawy zatrucia czadem to bóle i zawroty głowy, ogólne zmęczenie, duszność, trudności z oddychaniem, przyspieszony, nieregularny oddech, senność, nudności. Dwutlenek węgla w wysokich stężeniach także jest toksyczny i może spowodować śmierć poprzez kombinację niedotlenienia oraz kwasicy oddechowej. Należy jednak pamiętać, że stężenia obu tych gazów w powietrzu nie zagraża życiu.

Wzrost stężenia CO₂ jest korzystny dla roślin, ale tylko lokalnie i krótkoterminowo, w dłuższej perspektywie wzrośnie powierzchnia obszarów suchych i pustynnych. Dwutlenek węgla jest jednym z gazów cieplarnianych i powoduje efekt cieplarniany – zwiększenie temperatury planety. Efekt cieplarniany powoduje m.in. zmiany klimatu czy podnoszenie poziomu wód.

Nie palmy śmieci i odpadów zielonych. Jeżeli jest to możliwe, przejdźmy na ogrzewanie sieci miejskiej lub gazowe. Używajmy paliwa węglowego sprawdzonej i dobrej jakości. Korzystajmy z komunikacji miejskiej lub roweru, kiedy tylko mogą zastąpić jazdę samochodem.